Ptaki, które zimują w Polsce

Ptaki, które miały odlecieć do ciepłych krajów, dawno już to zrobiły. Czy to oznacza, że zimą nie usłyszymy w Polsce
ptasiego śpiewu? Otóż, usłyszymy! Zima to fantastyczny okres do obserwacji ptaków.

Poza ptakami, które spędzają u nas cały rok, są też i takie, które na zimę przylatują do Polski. Może się to wydawać
zaskakujące, bo przecież polskie zimy potrafią być dość srogie. Dla niektórych jednak ptaków Polska jest jak Afryka dla naszych bocianów. Wciąż cieplejsza niż ich stały dom, na przykład na północy Europy. Najczęściej przylatują do nas ptaki
ze Skandynawii oraz północnej Azji.

Ptaki, które zostają na zimę w Polsce to, m.in.: sikory bogatki, sójki, kosy, gawrony, wrony, wróble, gołębie, gile i zięby. Są
też gatunki ptaków, dla których to Polska jest ciepłym krajem, jak pochodzące ze Skandynawii i Syberii ptaki kaczkowate,
myszołowy włochate czy jemiołuszki.

Wśród przybyszów wiele gatunków to ptaki wodne. Nad Bałtykiem, przy śródlądowych zbiornikach zaporowych czy przy niezamarzniętych odcinkach rzek, spotkać można tracza bielaczka, nurogęsi czy kaczki morskie: uhlę, lodówkę i
markaczkę. Ptaki te przylatują do nas z północy Europy i z europejskiej lub azjatyckiej części Rosji.

Na polach i łąkach zobaczymy m.in. myszołowa włochatego, który jest większy niż popularny myszołów zwyczajny i wygląda, jakby miał „spodenki” z piór. To gatunek, który przylatuje do nas głównie ze Skandynawii i możemy go obserwować do marca. W Polsce ptaki te żywią się głównie gryzoniami, które mogą znaleźć na polach. 

Innym przybyszem z Północy jest jer. Przylatuje on do nas na początku października. Wiosną i wczesnym latem lasy krajów skandynawskich, północnej Rosji i republik nadbałtyckich rozbrzmiewają charakterystycznym monotonnym i
skrzypiącym śpiewem tych ptaków. We wrześniu opuszczają one tereny lęgowe, lecąc na południe i zachód. Na lęgowiska jery wybierają przede wszystkim lasy brzozowe lub brzozowo-świerkowe, rzadziej wierzbowe czy nadrzeczne zarośla.

Charakterystycznym zimowym ptakiem jest gil. Mało który ptak kojarzy się z zimą tak bardzo, jak on. Choć gile występują u nas przez cały rok, wielu z nas sądzi, że przylatują do Polski tylko na zimę. Nic bardziej mylnego. Zimą gile jest po prostu łatwiej dostrzec z powodu ich czerwonawych brzuchów, zaś wiosną i latem prowadzą bardzo skryty tryb życia. Prawie w ogóle się nie pokazują. Gniazda budują dość nisko, ale maskują je tak, żeby potencjalny drapieżnik nie mógł ich
dostrzec. Przez to ich obserwacja w tym okresie nie należy do najłatwiejszych.

Z rodzimych ptaków w białej scenerii dość często można zobaczyć trznadla. Na zimę nie odlatują one poza granice Polski. Zazwyczaj skupiają się w stada i wspólnie żerują na polach uprawnych. Chętnie pojawiają się również w okolicach stajni, gdzie mogą się pożywić przeznaczonym dla koni owsem.

Stada, często mieszane z  innymi gatunkami ptaków, tworzą również w  okresie zimowym sikory. Dwa gatunki, bogatka i modraszka, bardzo chętnie korzystają z  pomocy ludzi w  postaci karmników, stąd często można je spotkać w  pobliżu 
zabudowań, w ogródku lub na działce.